Korporacjonizm, imposibilizm, debilizm, kaczyzm

„Rozszumiały się mendia płaczące” i od lewa do prawa, oraz z góry do dołu, a także w poprzek, debatują nad wywiadem jakim prezes wszystkich prezesów niedawno uraczył „ciemnego luda”. Padają bardzo mądre słowa komentatorów i polityków w kwestii bardzo głupiej wypowiedzi narodowego guru. Jest takie ludowe powiedzenie, że „złej baletnicy przeszkadza rąbek spódnicy”. Jednak prezesowi wszystkich prezesów przeszkadza wszystko. Czyżby więc najczystszy przejaw złego, a może tylko osobisty imposibilizm i debilizm? Ale nad głupotą niby wielkich nie ma się co rozwodzić i nawet płakać się już nie chce. „Król jest nagi!” i kuźwa inny już nie będzie. Jak to jednak bywa z wiekiem nawet i wielcy mężowie głupieją i dziecinnieją na starość, a tylko nieliczne wyjątki się wyróżniają.

Nasz guru nie bez kozery z wielką atencją odnosi się do „Złotej Epoki Gierka”. I słusznie. Nie chodzi jednak o politykę, gospodarkę i niesłusznie miniony ustrój państwa, ale o pozycję wyrażaną m.in. przez po(d)słuch i poklask. Szeregowemu posłowi marzy się bycie Gierkiem. Pamiętamy jak w peerelowskiej Polsce – tej nie gównem i ciepłą wodą płynącej, ale twardo stojącej na międzynarodowej scenie politycznej – przed I Sekretarzem wiodącej partii narodu rozściełano czerwone dywany. Tam, gdzie stąpał Edward Gierek tam nawet trawa pokrywała się zieloną farbą olejną, a ludziom żyło się dostatniej. 😉 😀 🤣 Wizytom I Sekretarza w zakładach pracy zawsze towarzyszył księgowy z dużym workiem złota rozdający te frukta na prawo i lewo, oraz wielkie barwa i (nieraz szczery) aplauz.

Władza I Sekretarza była niepodważalna, a sam jej posiadacz korzystał z niej w sposób niezwykle powściągliwy. Na autorytet Edwarda Gierka pracowały bowiem olbrzymie zastępy profesjonalnych i kompetentnych urzędników i samorządowców. Nie było Służby Cywilnej, bo w tamtym systemie skutecznie zastępował ją Taryfikator Kwalifikacyjny Układu Zbiorowego Pracy hamując zapędy nepotyzmu i efektu „znajomych króliczka”. Po prostu ze znanego ludowego powiedzenia: „Nie matura lecz chęć szczera, zrobi z ciebie oficera” wyciągnięto wymogi posiadania odpowiednich kwalifikacji i kompetencji do pełnienia danego stanowiska we wszystkich strukturach gospodarki narodowej. Bariera wiedzy teoretycznej i praktycznej była w PRL nie do przeskoczenia dla tabunów karierowiczów. Czy można się dziwić, że obecnie imposibilizm, i debilizm tak niebezpiecznie zbliża się do kaczyzmu? Chęci szczerych i nieszczerych dużo, ale kwalifikacji i kompetencji jakby coraz mniej …