Między 13 a 16 grudnia 1981 r. w kopalni „Wujek”

Tytułowy temat był przygotowany do publikacji w okolicach rocznicy wydarzeń w kopalni „Wujek”, ale wiadomo … afery i zasłony dymne wrzucane do mendiów przez obie przeciwne sobie siły polityczne zmieniają naszą szarą rzeczywistość w arenę surrealistycznych zmagań fanatyków polityki. Nie dajmy się jednak manipulować. Od wydarzeń z 1981 r. jakie rozegrały się w kopalni „Wujek” minęło 40 lat, a prawda nadal ma atrybuty Tischnerowskiej „gówno prawdy”. Jest połowa grudnia 1981 r. Z nastrojami wśród obywateli i wynikającą stąd aktywnością społeczną w mojej Łodzi, jak i chyba w całej Polsce, było różnie. Stan wojenny jednak zaskoczył wszystkich, mniej kumaci pytali: Jaka wojna? Kto z kim walczy? Kolejne dwa dni pogłębiały tylko pogłębiająca się dezinformację.

Atmosferę grozy powiększały nie działające media, brak połączeń telefonicznych, stojąca komunikacja, zamknięte granice, dochodzące plotki o aresztowaniu dziesiątków tysięcy osób łącznie z całym kierownictwem „Solidarności”, oraz o nielicznych, szybko tłumionych, próbach strajków i protestów. 16 grudnia 1981 r. zmienił wszystko radykalnie. Protestujący pod ziemią górnicy w kopalni „Wujek” odmówili wyjścia na powierzchnię, a interweniująca spec grupa użyła broni ostrej w wyniku czego zginęło 9 górników. Oczywiście można dowolnie spekulować na temat przebiegu tych wydarzeń. Na przykład wg jednych to górnicy zaatakowali wojsko oskardami, kilofami, i zaostrzonymi łomami, a wg innych z za pleców umundurowanych funkcjonariuszy cywilni agenci SB/ZOMO wybierali wskazanych górników i „rozstrzeliwali” celując w głowę. Na miejscu zginęło 6 górników, w szpitalu zmarło jeszcze 3 postrzelonych. Jak było naprawdę nie dowiemy się nigdy, bo – tak jak obecnie z wypadkiem b. premier rządu p. Szydło – obie strony zasklepiły się w swoich ociekających konfabulacją zeznaniach … niektórzy świadkowie nie żyją, a ewentualna prawda nie jest korzystna dla żadnej ze stron.

Spróbujmy więc przytoczyć fakty, których nikt nie kwestionuje, i wyciągnąć z nich wnioski na miarę naszej świadomości. Tak wg IPN przebiegała pacyfikacja kopalni „Wujek”:
https://ipn.gov.pl/pl/aktualnosci/38063,Pacyfikacja-kopalni-Wujek-najwieksza-zbrodnia-stanu-wojennego.html
Warto zwrócić uwagę na kilka skromnych i pomijanych w publicznych mendiach zdań:
„… Strajkujący próbowali się bronić m.in. przy użyciu metalowych prętów … 16 grudnia. Rany odniosło także kilkudziesięciu funkcjonariuszy milicji i żołnierzy …”
Nie wiemy „kto zaczął”, a kto użył broni ostrej w obronie własnej. Warto jednak podkreślić, że w każdym systemie politycznym, każdy policjant w stosunku do górnika atakującego np. rozżarzonym łomem, kilofem, czy oskardem ma prawo użyć broni bez ostrzeżenia.

Dlaczego doszło do tak krwawych zdarzeń? Otóż w dniach 14-15 grudnia milicja i wojsko pacyfikowało nieliczne próby strajków. Protesty były nieliczne bowiem „Solidarność” po 13 grudnia 1981 r. uległa prawie całkowitej anihilacji. Nieco inaczej opór wyglądał w kopalniach, gdzie protest najczęściej odbywał się przez pozostawanie pod ziemią. Jak wspominałem, po 13 grudnia od wszystkich najważniejszych dla Polski światowych mocarstw, takich jak: USA, Wielka Brytania, Niemcy, Francja, i Watykan (poza ZSRR) płynęły do Polski gratulacje dla generała W. Jaruzelskiego za sprawne przeprowadzenie stanu wojennego, i to były oficjalne stanowiska rządów w.wym. państw. Obawiano się krwawych zamieszek, a tymczasem w wyniku bezpośrednich starć ulicznych po obu stronach zginęło zaledwie 12 ofiar (stan na 14.12.1981 r.). Po 16 grudnia do Polski zaczęła docierać zagraniczna pomoc. To warto podkreślić: Czym innym jest oficjalne stanowisko obcego rządu, a czym innym jest humanitarna pomoc.

Wracamy teraz do kopalni „Wujek”. Wiadomo, że strajki nawet jeśli wybuchają samoistnie, to po czasie generują przywódców, lub grupy przywódcze. Nie da się też ukryć, że celem każdego strajku jest wywołanie drastycznych dla rządzących skutków. Proszę teraz wyobrazić sobie co przekazano górnikom kończącym zmianę w kopalni „Wujek”. Według plotek – których prawdziwość powinien zbadać każdy sąd przed wydaniem wyroku – słownie i pisemnie przekazano górnikom słowa: „nie wychodźta, cała Polska walczy„. Informacja kłamliwa, bowiem cała Polska biernie przyjęła wprowadzenie stanu wojennego, a 16 grudnia nikt już nawet nie strajkował. Wydaje się, że także każdy organ dochodzeniowo śledczy powinien postępowanie w.s. kopalni :Wujek” rozpocząć od ustalenia przyczyn/motywów opisywanych wyżej wydarzeń.

Tak się jednak nie stało i nie działo w ciągu kolejnych … 40 lat. Można by stwierdzić, że mamy więc kolejny przykład bezprawia, gdzie „kowal” zawinił, a Cygana powieszono”. Stało się jednak inaczej. Kolejne rządy – z wiadomych względów – nie były zainteresowane ustaleniem prawdy, „Cygana” (czyli milicjantów) skazano dopiero po upływie ponad 30 lat, „kowal” (czyli podżegacze) nie został ujawniony i nadal chodzi otoczony sławą i chwałą, a wydarzenia w kopalni „Wujek” nadal są wdzięcznym tematem dla opluwaczy minionego niesłusznie 😉 systemu PRL. Prawda nas wyzwoli, to znane z innych okoliczności powiedzenie być może by mogło zmienić losy Polski postsolidarnościowej, gdyby obalaczom i utrwalaczom komunizmu nie zabrakło zwykłej cywilnej odwagi.