„Ten Świat już nigdy nie będzie taki sam”. Czyżby???

Ileż to już razy „prorocze” słowa o przyszłości Świata padały po straszliwych hekatombach i katastrofach dotykających ludzkość. Świat zawsze miał być inny i zmieniać się, na lepsze, czasem na gorsze. Ale prawie zawsze dążenie do władzy i pieniędzy odbudowywało i kreowało ten coraz dziwniejszy Świat. Nie zamierzam epatować przykładami z historii sprzed wielu wieków, bo i tam takie ewolucje pojawiały się (Neron ponoć spalił Rzym, ale Hitler był lepszy, teraz nad rekordem pracuje Putin), przypomnijmy sobie tylko to co działo się przecież tak niedawno. W XXI wiek wkroczyliśmy 11 września 2001 roku zamachem na WTC w Nowym Jorku. Świat też miał nie być taki sam, ale był, pozostały po nim tylko nowe zwyczaje jak np. zdejmowanie butów i skarpetek przed wejściem do samolotu. 😉

W odwecie na zamach na WTC w 2003 r. siły międzynarodowej koalicji pod dowództwem wojsk USA wkroczyły zbrojnie na obszar Iraku. Podobnie jak obecnie w Ukrainie, do ataku na Irak wystarczył fikcyjny powód posiadania przez Irak broni masowej zagłady. Broni nie znaleziono, ale w tej wojnie po raz pierwszy oficjalnie pozbawiono Świat wiedzy na temat wojny poprzez zakaz informowania i korzystania z cyfrowych środków rejestracji (m.in. zatrzymano dziennikarzy i zdemontowano niektóre nadajniki CNN – plotka?) W ten sposób zniszczono funkcje korespondenta wojennego, ale Świat pozostał taki sam. W efekcie, na kilka chwil przed kapitulacją Iraku, na ekranach TV pojawił się wysoki przedstawiciel rządu irackiego, m.in. ogłaszający, że w Bagdadzie panuje spokój, a wojska USA zostały odparte i pokonane. Niestety kilkadziesiąt metrów za plecami mówiącego rozgrywały się dramatyczne batalie wojenne (walki, bomby).

Po tych wydarzeniach miało nie być zamachów i wojen, a informacja miała być poddana cenzurze wojskowej. Zakładano, że – tak jak podczas uderzeń jądrowych na Japonię – użycie masowej broni zagłady, tak konwencjonalnej, jak i strategicznej (atom), w ogólnym „rozrachunku” radykalnie zmniejsza liczbę ofiar. Tak się wprawdzie stało i podczas ataku USA na Irak, gdzie całkowicie zablokowano informacje o działaniach militarnych, ale znaczne większy problem pojawił się w nowym miejscu i czasie, ponieważ trudno było ustalić, czy agresor wyzwala, czy zniewala (!!!) zaatakowany kraj. Niepohamowany pęd do władzy i pieniądza ponownie wypromował fikcyjne sytuacje, które stawały się zarzewiem wojen, a odcięcie ludzi od rzetelnych informacji popchnęło całe narody do krwawych wojen. Dziś już nie wiemy, czy publiczne telewizje pokazują nam autentyczny materiał, czy zmanipulowane, lub wyreżyserowane sytuacje.

Gdyby ktoś myślał, że Świat zajmuje się tylko zdobywaniem władzy to warto przypomnieć jak w USA – tej kolebce imperializmu, kapitalizmu i demokracji – upadł właśnie kapitalizm! Mamy lata 2007/2009. Druga w USA, co do wielkości, firma na rynku kredytów hipotecznych t.zw. „subprime” ogłasza w kwietniu 2007 r. stan upadłości. To jest jak pchnięcie pierwszej kostki domina, padają kolejne firmy, a potem banki na całym Świecie, głównie tam, gdzie rozwinięto piramidy finansowe oparte na nie do końca legalnej współpracy banków, firm i … rządów. Zaczyna się ogólnoświatowy kryzys finansowy, największy od Wielkiego Kryzysu lat 30. Jak pamiętamy kryzys lat 30′ ub.w. wielcy bankierzy, finansiści i przemysłowcy rozwiązywali samobójczym skokiem z najwyższych pięter swoich wieżowców. Kryzys hipoteczny obecnego wieku rozwiązano pompując rządową (czyli podatników) kasę do bankrutów i upadających banków, a potem na wypłaty odszkodowań.

Protekcjonizm państwowy jest czymś zupełnie naturalnym, ale w krajach … komunistycznych, socjalistycznych, lub innych o podobnym systemie i gospodarce. Jest jednak całkowitym zaprzeczeniem gospodarki kapitalistycznej. Jak wynika z pobieżnych wyliczeń prezydent USA Obama, zamiast umożliwić sprawcom kryzysu naukę latania z wieżowców wpompował do ich kieszeni ponad 3 biliony dolarów (dla uproszczenia innego amerykańskiego systemu miar, 3 biliony to 3 tysiące miliardów dolarów). Tak upadł system kapitalistyczny i pojawił się system mieszany, czyli kapitalizm, komunizm, nazizm, faszyzm, i dalej ChWC (ch.j wie co) sprawnie rozwijający się w krajach dysponujących potencjalnie dużą gospodarką, rozbudowaną armią i w miarę ogłupionym społeczeństwem potrafiącym tylko wykrzykiwać na zmianę przeciwstawne sobie hasła typu „Putin/Kaczyński zły”, Biden/Tusk dobry”, albo Putin/Kaczyński dobry”, „Biden/Tusk zły”.

Nie ma już chyba wątpliwości, że nawet w rzekomo najbardziej demokratycznym kraju (?) jakim podobno są USA, wybory wygrywa nie szeroko rozumiany elektorat, ale aktualna władza, albo pieniądz. Kolejne flagowe motto „od pucybuta do prezydenta” upada więc na bruk. Wydawać by się mogło zatem, że może azjatycki (Chiny, Rosja, Korea Półn. itp.) system demokracji jest prawdziwszy i lepszy? Wszak władza pochodzi z autentycznego wyboru. Kandydaci posiadają szeroką wiedzę (zdobywaną na renomowanych uczelniach zachodnich), wieloletnie weryfikowane doświadczenie w pracy zawodowej i społecznej, a w niektórych przypadkach (Chiny, Korea) o wyborze decyduje nawet … dziedziczenie. Być może ten system zapanuje nad Światem? Trudno jednak nie zauważać, że tak jak w Chinach, tak i w Rosji prezydentem może być wyłącznie osoba, która podporządkowała sobie biznes, a w USA jest na odwrót. A więc powiązania władzy i pieniądza zaczynają rządzić Światem. Mimo tego nadal nie znaleziono rozwiązania w przypadku, gdy do władzy dorwie się pijana małpa z brzytwą …