Patologia władzy

Z władzą bywało różnie, można było ją zdobyć, posiąść podstępem, przekazać, oddać, kupić, sprzedać, odziedziczyć, itd., itp., … Czasami władza pochodziła od Boga, innym razem od diabła, bywała wynikiem mniej lub bardziej demokratycznych wyborów, ostatnio jednak władza staje się międzynarodową mafią. Różne są tego powody, ale nie da się nie zauważać, że zdobyciu i utrwalaniu władzy pomaga nowy Bóg. Jest nim wirtualny świat, głównie Internet. Na szczęście pamięć ludzka – jak na razie – nie daje się tak łatwo przeprogramować, jak wyprane mózgi większości płaskoziemców. Pamiętamy więc nadal, który to Lech miał rzekomo skakać przez płot, mimo tego, że obecnie usiłuje się zmieniać historię i wskazywać innego Lecha. Czas jednak leczy rany, ale i … zabija pamięć. Już za kilka, kilkanaście lat okaże się, że czarne jest białe, a białe jest … „czarnek”.

Jak Historia poucza, nawet militarne rozstrzygnięcia na polu walki nie decydowały o powstaniu niezależnej, autonomicznej i suwerennej władzy. To nie przez Polskę w 1914 r. świat stanął w ogniu wojny, ale to właśnie przez ziemie Polski przewalała się najpotężniejsza wówczas machina wojenna. To dlatego zakończenie I WŚ podpisano dopiero po kilkunastu minutach, gdy świat upewnił się, że w Polsce władza – chwilowo tylko militarna – została przekazana w ręce tych co „szablą odebrali to co im zabrała obca przemoc”. I dlatego też w 1918 r. gwarantem zawartego pokoju ustanowiono francuskiego marszałka F. Focha marszałkiem Polski.

Takie fochy obcej przemocy zdarzały się w historii bardzo często, po II WŚ mieliśmy marszałka Rokossowskiego, a po stanie wojennym generała Jaruzelskiego. Obecnie mamy Sekretarza generalnego NATO J. Stoltenberga. To teoria, bo jak widać w praktyce rządzą nadal „ku*wa, dziad i złodziej”. Czy można było inaczej? Owszem. Po zakończeniu kadencji prezydenta Kwaśniewskiego pojawiła się możliwość jego wyboru na szefa NATO w Europie, ale na szczęście kandydatura b. prezydenta Polski nie uzyskała poparcia … Polski. Dlaczego piszę „na szczęście”? Otóż prezydent Kwaśniewski – jak dotąd jedyny prezydent pełniący urząd przez pełne 2 kadencje – był z pewnością niezłym kandydatem, ale wiadomo. Władzy nie daje się za darmo, ale za inną mniej ważną, ale bardziej liczną władzę.

Doświadczeni obserwatorzy sceny politycznej zauważyli zapewne, że tak jak w przeszłości, tak i obecnie, władzą naszą handluje się za władzę obcą (vide „premier nasz, prezydent wasz”). I tutaj proponuję Czytelnikom zabawę w ustalanie jakie to nowe obco brzmiące nazwiska pojawiały się w miarę zmiany opcji politycznej w Polsce. Dla ułatwienia podpowiadam, że pomimo dwóch światowych wojen Polska nadal wydaje się krajem podzielonym na trzech zaborców, czyli „Rosję, Niemcy i Izrael”. Nie łudźmy się więc, że po jakichkolwiek wyborach (o ile się odbędą) szablą odbierzemy to co nam zabrała obca przemoc. Szablą możemy tylko dostać po doopie.