„Zmarł król, niech żyje król…”

W zasadzie mógłbym powtórzyć frazę z poprzedniego postu, że: „… jakby nie było innych ważniejszych spraw mamy nową gównoburzę… „, która z pewnością przerodzi się w atrakcję medialną z nieznanym, i utajnionym epilogiem. Zmarła bowiem kolejna sędziwa, zasłużona i obdarzona wielkim szacunkiem i autorytetem osoba. No cóż, nie była to niespodzianka, w czasach gdy wyspecjalizowana służba zdrowia jest dostępna tylko dla najbogatszych przekroczenie 100 lat życia nie jest jakimś wielkim wyczynem. Potrafią tego dokonać nawet ci, którzy bez kasiory i bez lekarzy, tak się uparli żyć, że nawet powszechnie niedostępna medycyna nie dała im rady.

Z reguły po śmierci ważnych dla Świata osób otwierają się wrota do Wielkich Improwizacji. Można więc spodziewać się szerokiego wachlarza informacji znanych i nieznanych, ale na pewno oczekiwanych przez pospólstwo i brukowe media. Czy jednak w tym natłoku „nowych” nośnych medialnie informacji znajdą się te problemy, które nurtują bardziej wykształconą część społeczeństwa? Sądząc po reakcji mendialnego świata na to chyba jeszcze jest za wcześnie. Dlatego warto podyskutować nie o śmierci królowej, ale o tym jakie korzyści daje monarchia, a jakie są minusy takiego sposobu zarządzania państwem, krajem, a może i ongiś „Imperium Nie Zachodzącego Słońca”.