LGBT to nie ludzie, ani ideologia – to skrótowiec

Będzie wulgarnie, obskurnie i prymitywnie, tak jak przystało na „chamską hołotę”. Nie da się bowiem dłużej wytrzymać tego jak na pozór inteligentni ludzie udają, że nie wiedzą o co chodzi w t.zw. „kwestii LGBT”. A przecież wystarczy wyguglować sobie pytanie „Co to jest LGBT”, aby dowiedzieć się, tak jak w tytule. Na niedawnym przedstawieniu teatralnym PiSTV pan nazywany jakoś tak nie pasująco do tego czym się zajmuje raczył wygłosić przemowę – niesłusznie nazywaną orędziem – do swojego luda. Nie o tym jednak będzie mowa, przynajmniej na razie. Zastanowiła mnie bowiem oprawa tego przedstawienia teatralnego. To, że pan nazywany jakoś tak sprawia wrażenie dziecka we mgle, które nie wie, gdzie się znalazło, mnie nie dziwi, bo wprawdzie każdy ma buławę w tornistrze, ale akurat temu panu zamiast buławy włożono do tornistra kij od miotły. Zdziwiły mnie natomiast przygotowania opozycji sejmowej do udziału w spektaklu i zaaranżowania swoich ról.

Otóż uznano, że w obecnej dobie – gdy świat się pali i wali, stojąc na krawędzi wojny ekonomicznej, klimatycznej, cyfrowej i wreszcie militarnej, a w Polsce „jelity” polityczne dostały małpiego rozumu – najważniejszym problemem dla Polski jest kwestia regulacji praw przemocowych wobec kobiet i LGBT. Jak uznano tak i zademonstrowano, bo np. panie posłanki ubrały się w sukienki przypominające barwy wojenne LGBT. No i mamy prawdziwe jaja, co spróbuję rozwinąć i udowodnić poniżej. Otóż skrót LGBT niczego nie wyjaśnia płaskoziemcom, bo i nie musi wyjaśniać. Dla potrzeb tego postu odniosę się tylko do lesbijek i gejów, bowiem czasami nimi także bywamy, chociaż nie zawsze o tym chcemy wiedzieć. 😉 Od tego momentu zwracam uwagę, że dalsza część tego postu przeznaczona jest nie tylko dla osób, które ukończyły 18 lat, ale i dla tych, którzy na swojej drodze edukacyjnej zetknęli się z czymś takim jak logika. Ci, którzy nie spełniają powyższych warunków (np. płaskoziemcy) mogą jednak czytać dalej i konsumować tekst tak jak świnia słucha grzmotu burzy i spogląda na gwiazdy.

Wstęp i wprowadzenie

Lesbijki i geje to na ogół osoby o podobnych preferencjach seksualnych, które uprawiają między sobą miłość i seks, bez zwracania uwagi na przykazania boskie i na to co mają wpisane w dowodzie w rubryce: płeć. Do tej pory było prosto, bo chłop to chłop, a baba to baba, a w nocy i pod kołdrą i tak wszystkie koty są czarne. 😉 Co się jednak dzieje, gdy zaglądamy pod kołdrę w biały dzień? Czy dla odróżnienia „Who is who”, czyli po naszemu huj jes huj, wystarczą zapisy w aktach Stanu Cywilnego i w dokumentach osobistych? Czy może jednak decydować powinien t.zw. „corpus delicti”, czyli to co każdy ma (albo nie ma) między nogami?

Dla płaskoziemców zapewne jest to kluczowa metoda o wartości podobnej do metody jaką naziści za pomocą cyrkla i centymetra, ustalali, kto jest Żydem, a kto nie. Ale jak do tego ma się ustosunkować „gorszy sort narodu” do którego i ja się przyznaję? Może jednak wyznacznikiem powinny być inne kryteria, np., i m.in., płeć psychologiczno socjologiczna? A może w ogóle należy definiować i selekcjonować ludzi bez uwzględniania ich narządów płciowych? Przecież można uruchomić słynne PRL-owskie trójki samorządowe, albo przyznać prawo do ustalania kto jest z LGBT najwyższej władzy nowogródzkiej. 😉 No i mamy problem, bo przemysł erotyczny także nie próżnuje i wytwarza dostateczną ilość produktów zastępujących organy płciowe, albo po prostu umożliwiających samozaspokojenie i solowe osiągnięcie orgazmu.

Orientacja płciowa

To ważny temat. Jeszcze do niedawna panował pogląd, że wśród ssaków my ludzie – i w pewnym sensie małpki bonobo – jesteśmy wyjątkowi uprawiając seks nie tylko dla zachowania gatunku, ale także dla zwykłej przyjemności. I tu się pomylono. Nie będę jednak rozwijał tego wątku, zahaczającego o emocje, chyba, że Czytelnicy wyrażą taką chęć. Przyjmijmy więc, że ludzie uprawiają seks głównie dla: a/ zachowania gatunku (to wizja płaskoziemców 😉 😀 ), b/ obustronnej przyjemności, c/ zaspokojenia żądz, d/ świadczenia usług, i e/ określenia zależności „master/slave”. Resztę powodów można pominąć, bo w mniejszym stopniu dotyczą treści tego postu. Tak, czy owak na końcu tych rozważań i tak trzeba „coś w coś włożyć”, aby się przekonać huj jes huj (vide wyżej), czyli kto jest gejem, a kto lesbą.

Konflikty

Skoro już wiadomo, że – przynajmniej dla płaskoziemców – rozstrzygnięcie kto wkłada, a kto daje do włożenia, zależy wyłącznie od rodzaju kontaktu i określonych organów płciowych, lub innych części ciała symulujących je, to pojawia się krytyczne pytanie: Jeżeli ja „zapinam żonę od tyłu”, czyli z ginekologicznego punktu widzenia wkładam jej penis do odbytu, to już jestem gejem? A jeżeli ja, jako żona „robię patelnię” mężowi, czyli stosuję techniki oralno odbytnicze, to czy jestem lesbą? Te pytania można odwrócić.  Nietrudno więc odgadnąć, że także sam rodzaj uprawiania seksu nie jest, i nie może być wystarczającą podstawą do określania płci, chociażby dlatego, że orientacja może się zmienić, albo może jej nie być, np. u starszych osobników . Na pewien trop w poszukiwaniu atrybutów określających płeć, można wpaść zauważając, że w związkach jednopłciowych, rola organów płciowych może odgrywać drugoplanową rolę, albo nawet i dalszą nic nie znaczącą.

Można zrozumieć płaskoziemców, że dla zwarcia swoich politycznych szeregów dążą do narzucenia średniowiecznych reguł obowiązujących w obszarze stosunków damsko-męskich, jednak ich zasady prawne (n.b. opisane wyżej) można rozbić o kant d… geja, czy lesbijki. Istnieje przecież sporo możliwości obejścia przepisów dyskryminujących środowiska LGBT. Załóżmy np., że do Polski, tej zanarchizowanej do cna, przybyła kobieta, która w przeszłości była mężczyzną. Otóż taka osoba, dodajmy w świetle prawa kobieta, może bez problemu uzyskać w Polsce prawo do zawarcia związku małżeńskiego z osobnikiem płci męskiej. Podobnie może być, gdy mężczyzna transseks (wcześniej będący kobietą) zapragnie ożenić się z kobietą. Oczywiście w obu przypadkach małżeństwo może być zawarte zarówno na mocy prawa cywilnego, jak i kościelnego. Mało tego, takie małżeństwa mogą posiadać dzieci, o ile urodziły je w poprzednich związkach.

Mamy więc kolejne pytanie istotne dla płaskoziemców: Czy podstawą do ustalenia prawa do zawarcia związku małżeńskiego jest dusza (żeńska, albo męska) z jaką urodził się dany człowiek, czy późniejsze zapiski w aktach prawnych? Nie chce mi się sprawdzać na podstawie czego w poszczególnych państwach dokonuje się aktu prawnego umożliwiającego zmianę płci, bo w Polsce ten problem dość merytorycznie rozwiązano już w 1978 r. (proszę kliknąć w poniższy link https://kruczek.pl/zmiana-plci-w-polskim-prawie/ , który już został zmanipulowany).

Chcąc zmienić płeć, należy pozwać najbliższych

Być może płaskoziemcy i w tym obszarze zdążyli już coś zepsuć, ale tego też nie będę sprawdzał, bo nurtuje mnie wiele innych wątpliwości. Jeżeli jednak przyjmiemy, że ostatecznym warunkiem do zmiany płci ma być korekta organów płciowych to tym samym mentalnie zrównamy się z prymitywnymi krajami, gdzie np. korekty organów płciowych dokonują rodzice za pomocą rozbitego szkła, albo rodzice stają się pierwszymi nauczycielami praktyk seksualnych. A więc ciszej nad tym grobem. 😉 😀