Czy Donald Tusk stawi się na komisji?

Po ostatniej przegranej, gdzie przyrzekałem sobie, że „już nigdy…”, znów odezwała się moja żyłka hazardowa … ostatecznie znacznie więcej wygrywałem niż przegrywałem. Założyłem się więc, że Donald Tusk nie tylko nie pojawi się na dzisiejszym posiedzeniu sejmowej komisji, ale też nie zdecyduje się na to do ostatnich dni swojej „kariery unijnej”. Przesłanki są bowiem czytelne, zachęcające, i może już więcej się nie powtórzą, aby można było tak „popisowo” i oficjalnie olać pisowatą komisję Wassermannowej. Nie oznacza to, że jestem przeciwnikiem pociągania Tuska za wszystko co możliwe, i gdzie tylko się da – bo Tusk przed trybunałami powinien stawać! – ale odpowiednie proporcje należy zachować.

Tak więc marzy mi się, aby Tusk przyjął taką linię postępowania przed komisją sejmową, która maksymalnie by ośmieszyła proceder powoływania komisji sejmowych wyłącznie dla celów propagandowych danej partii. Nie zawsze przecież, tak jak w przypadku afery „Rywinowych gaci”, zdarza się wielkie przedstawienie ukazujące profesjonalizm komisji sejmowej, niezależność przewodniczącego, i promujące nowych polityków. Częściej jest to marnej jakości kabaret. Mam również nadzieję, że po obecnym doświadczeniu – gdzie członkowie komisji śledczych, startujący jednocześnie w w kampaniach prezydenckich, sromotnie przerżnęli wybory – już nikt więcej nie poważy się na polityczne manipulowanie komisjami i wyborami.

W moich giełdowych obstawieniach dodałem jeszcze warunek, iż Donald Tusk, jak i jego przedstawiciel Roman Giertych, do ostatniej chwili będą unikali jednoznacznej deklaracji w sprawie udziału w przesłuchaniu na komisji śledczej. To spowodowało, iż zakład mój przyjęto w stosunku 14,23:1. Wprawdzie istnieje taka możliwość, że bardziej sprytna komisja śledcza może zrobić sesję wyjazdową i pojawić się w siedzibie Donalda Tuska w PE, ale mam nadzieję, że chamów na salony się nie wpuszcza, i dlatego chamy nie wiedzą, że w systemach demokratycznych jest to jednak możliwe. Być może niektórych sympatyków PiS, a także PO, oburza mój agresywny ton notki, więc wyjaśniam:

Jakkolwiek by nie patrzeć na „kwestię Tuska” to jest on przedstawicielem III RP, który został wybrany na funkcję Przewodniczącego Parlamentu Europejskiego, a więc na funkcję znacznie wyższą od prezydentów i premierów państw. Z tego, i tylko z tego powodu, postępowanie wobec takiej osoby powinno być przemyślane i tak dostosowane, aby nie obniżać rangi państwa polskiego i parlamentu europejskiego. Oczywiście można wątpić, czy wybór Donalda Tuska – bez wiedzy i udziału prezydenta oraz parlamentu polskiego! – był zgodny z wszelkimi procedurami, czy tylko sromotną ucieczką przed konsekwencjami braku kontroli nad pracami rządu RP, ale jest to już zupełnie odrębna sprawa, nadająca się do prania brudów we własnym domu.